Over

Ik ben geboren in 1953. Ik studeerde rechten, maar daarna ben ik geleidelijk de weg van de beeldende kunsten opgegaan. In de jaren tachtig volgde ik tekenen, schilderen en grafische kunst aan de Stedelijke Academie van Leuven. Een Master-diploma Beeldende Kunst behaalde ik in 2000 aan het St-Lucas instituut in Gent en aan de PXL-MAD te Hasselt, waar ik daarna zelf les gaf van 2001 tot 2018. Ik was ook gastdocent aan de Academie van Beeldende Kunsten in Kokola, Finland. Sinds mijn pensionering in 2018 geef ik mijn artistiek werk een nieuw elan.

Mijn artistieke wortels liggen in de grafiek. Mijn werk kreeg vaak vorm in projectreeksen, die nauw verbonden zijn met de persoonlijke ervaringen van een bepaalde levensperiode. Vermeldenswaard zijn de cyclus rond het Quattuor pour la Fin du Temps van Olivier Messiaen, De Metamorfose van Doctor Tulp, waarvoor ik de Internationale Prijs voor Grafiek te Brugge behaalde en "In Illo Tempore?" met daaraan gekoppeld "Emblemata Temporalia". Deze drie laatste projecten realiseerde ik in samenwerking met de dichter Johan van Cauwenberge. Vanaf mijn Orionproject (2006) en de reeks rond Isis (tot heden) beweeg ik me in het raakvlak tussen kosmologie en mythologie, wetenschap en religie. Een nieuwe ontwikkeling is de combinatie van grafiek, collage en schilderkunst. Tijdens enkele buiten-Europese reizen geraakte ik ook geboeid door fotografisch vastgelegde indrukken van ervaringen, ruimte, ontmoetingen.

In mijn werk hecht ik veel belang aan gedegen artistiek vakmanschap. Het plezier en de uitdaging, die uitgaat van de traditionele artistieke expressiemiddelen, heb ik altijd waardevoller geacht dan een overaccentuering van het conceptueel aspect, zoals dat van de hedendaagse kunst vaak verwacht wordt. Inhoudelijk voel ik me sterk aangetrokken tot het zestiende-eeuwse Maniërisme waarmee ik niet zozeer de stijlkenmerken deel dan wel enkele esthetische uitgangspunten: de hang naar een niet-vanzelfsprekende schoonheid, de voorkeur, vanuit een wezenlijke levenservaring, voor complexiteit boven eenvoud. Ook de Barok is voor mij een bron van inspiratie, vooral dan omwille van de retorische benadering van de werkelijkheid. Deze ‘oude kunst’, met haar religiositeit en haar humanisme, doet zich voor ons (post)modernen even vreemd en exotisch voor als om het even welke buiten-Europese cultuur. Wij kunnen onze eigen geschiedenis op die manier met nieuwe ogen bekijken.

Sinds 2018 geef ik ook workshops en lezingen, zowel op eigen initiatief als op vraag van diverse organisaties. Op die manier wil ik graag de expertise doorgeven, die ik tijdens mijn onderwijscarrière ontwikkeld heb. Kunsteducatie is deel gaan uitmaken van mijn bestaan.