Roeland Kotsch
Wolvendreef 50
3210 Linden
De reeks omvat drie lezingen. In een eerste deel kijken we vooral naar de omgeving waarin het werk van Bosch tot stand kwam. De tweede avond gaan we dieper in op vorm en mogelijke betekenissen van enkele van zijn meest intrigerende werken. De figuur van de H.Antonius is de brug naar het Isenheimer Retabel van Grünewald, waar we de volledige derde sessie aan besteden. We zijn tegenwoordig bezorgd over het behoud van de waarden en normen van onze beschaving. We denken dan aan belangrijke verworvenheden zoals de emancipatie van de vrouw, de rechtsstaat, inspraak, de zorg om het milieu. Maar beschaving is nog meer. Het gaat er ook om wat we vrezen en waar we van genieten. Hoe we naar de dingen kijken en de taal waarmee we dat benoemen. Die taal is gegrond in onze geschiedenis en traditie. Die traditie staat minder ver van ons af dan we misschien denken. En anderzijds is ze ook heel vreemd (zoals wijzelf). Als we die grondslag van onze beschaving niet meer kennen en kunnen verstaan, wat zijn onze waarden dan nog waard? Wat hebben we de mensenwereld nog meer te bieden dan de materiële voordelen van de verzorgingsstaat en de consumptiemaatschappij?
Wie zijn wij? Die vraag stellen is wellicht belangrijker dan ze te beantwoorden. Grondig kijken naar de kunst van vroeger laat ons alvast ervaren hoe onze voorouders - wij? - naar de dingen keken. Ligt daarin niet een deel van onze identiteit?
De retabels die Jeroen Bosch en Matthias Grünewald creëerden in de overgang van de Middeleeuwen naar de Moderne Tijd zijn als een open venster op het landschap, de voedingsbodem van dat ‘wij?’. We bekijken deze retabels vanuit verschillende perspectieven, in een poging om ze te verstaan. Omdat een schilderij in de eerste plaats een schilderij is, en niet zomaar een prentje, kijken we ook vanuit het perspectief van de schilder. De vakkennis van Roeland helpt om dit perspectief tot leven te brengen.
Prijs: 45€ voor de drie sessies. Inbegrepen is een uitgebeide digitale syllabus (PDF).
